sonnet 11-12 Angel Hengelo Painting

7 illustrations by poems of Breyten Breytenbach: 14 sonnets for an angel in Hengelo - 50x70 cm sumi-e, pigments, ink on paper December 2018; 11. De aarde beeft / een geneeslijke ziekte is leven / en rotsen zijn het geheugen van de wind: oudemannenschrijfsels, zoals dit, gaan slechts over liefde en dood (hier zinkt elke Manksteen omlaag, zwaar aan opgebaarde betekenis die zal vergaan) of, wat zwakker uitgedrukt, over het lood, en de diefstal van waarneembaarheid. Een oude man met veren in zijn handen die doet of hij een vogel is kijkt gulzig toe hoe de ene metafoor de andere besluipt en schaduwt . . als een soort veelwijverij. Oudemannenschrijverij is een poging om de dichtgegroeide vijver schoon te scheppen met een spade zonder steel op zoek naar licht in het water. Terwijl het hart nog wiegelt bestijgt hij het begeren maar hij weet best dat de maan net als het kalf in de put valt als hij wil doen alsof hij een vogel is. 12. In de nacht langs een donkere kust met een gebroken maan en sterrenspikkels erboven vervaagt alles wat je ooit was net als kielwater in het geheugen. -- In de sloot van de nacht is er een knipperlicht laag aan de einder, iets wat je onthouden moest van het verleden een haven, misschien mensen, de doden hebben geleerd om geduldig te zijn: in de nacht wordt Afrika geboren. Waar de Casamance-rivier uitmondt en zijn bruine tong diep in de zee steekt -- maar nog voor het licht wordt een smaragdgroene vleugel openvouwt -- hangen kleine witte zeezwaluwen pennenkrassend boven een bootje: uit de nacht wordt Afrika geboren.